Django Unchained - Τζάνγκο ο Τιμωρός

2012/165'

Ακούστε εδώ, ενώ διαβάζετε

Τον Απρίλιο του 1966 και ενώ είχε προηγηθεί η παγκόσμια εισπρακτική επιτυχία της τριλογίας του δολαρίου του Sergio Leone, ένα νέο γουέστερν αλά ιταλικά ήρθε από το πουθενά να συνεχίσει το δρόμο των επιτυχιών για το είδος που είχε ήδη βαφτιστεί spaghetti.

Ο σκηνοθέτης  ονομαζόταν Sergio Corbucci, ο πρωταγωνιστής ήταν αυτή τη φορά Ιταλός και είχε το όνομα Franco Nero -αντί για τον Καλιφορνέζο Clint Eastwood- και η ταινία ονομαζόταν Django.

H ιστορία ξεκινούσε με τον ήρωα να εμφανίζεται στην έρημο σέρνοντας ένα φέρετρο. 

Αφού σώζει μια γυναίκα από ληστές, φθάνει σε μια πόλη που τη μαίνονται οι ίδιοι ληστές μαζί με τον διεφθαρμένο  δήμαρχό της. 

Ο Django θα σκοτώσει τους  περισσότερους από τους μπράβους του Jackson (o άπληστος δήμαρχος) και θα έρθει σε συμφωνία με τον Rodriguez, αρχηγό μιας αντίπαλης συμμορίας Μεξικανών, να κλέψουν χρυσό από ένα φυλάκιο του μεξικάνικου στρατού με το στρατηγό του οποίου ο Jackson συνεργάζεται.

Ο Django θα κλέψει το χρυσό, θα προδοθεί και στη συνέχεια θα αναζητήσει εκδίκηση και ...ένα πτώμα για το φέρετρο.

Η ταινία παρά την πρωτοφανή βία της, θα γίνει μεγάλη παγκόσμια επιτυχία -στην Ελλάδα θα παιχθεί με τον τίτλο: Τζάνγκο ο τρομοκράτης του Paso Doble, θα τροφοδοτήσει  καμιά τριανταριά ανεπίσημα sequel, χωρίς τη συμμετοχή του πρωταγωνιστή ή του σκηνοθέτη της και 46 χρόνια μετά,  θα αποτελέσει μαζί με την ταινία Mandingo (1975) του Richard Fleischer, την έμπνευση ενός σινεφίλ σεναριογράφου-σκηνοθέτη φαινόμενο, για να γυρίσει τη δική του εκδοχή, όχι ένα western αλλά ένα southern, με μαύρο πρωταγωνιστή και τον τίτλο Django Unchained.

Η ιστορία με δυο λόγια:  
Βρισκόμαστε το 1858 στον αμερικανικό νότο. 
Ο περιοδεύων οδοντίατρος/κυνηγός επικηρυγμένων Dr. King Schultz, απελευθερώνει τον σκλάβο Django, με σκοπό να τον βοηθήσει να βρει και να αναγνωρίσει, τους επικηρυγμένους αδερφούς Brittle.

Στην πορεία ο Schultz, διακρίνει τα πολλά χαρίσματα του Django  και  μετά την σύλληψη και εκτέλεση των στόχων του, αποφασίζει όχι μόνο να τον χρήσει βοηθό του μέχρι την Άνοιξη, αλλά υπόσχεται και να τον βοηθήσει να βρει τη γυναίκα του Django, Broomhilda, ώστε να την αγοράσει και να την ελευθερώσει.

Django in Blue

Όλα όσα περιμένετε να δείτε από μια ταινία του Tarantino και ακόμη περισσότερα βρίσκονται εδώ:

Καυστικοί-κυνικοί διάλογοι, απολαυστικά διεστραμμένοι χαρακτήρες, εκπλήξεις και ανατροπές πέρα από τα όρια, σινεφιλικές αναφορές, καταπληκτικές ερμηνείες από πρώτους, δεύτερους, τρίτους, τέταρτους ρόλους, αριστοτεχνικά γυρισμένες σκηνές δράσης, καθαρή διασκέδαση, όλα ρυθμισμένα να εξυπηρετούν την πλοκή και χωρίς να ξεχνάμε στιγμή και τα δύσκολα -ταμπού για τους Αμερικανούς-  θέματα που αφορά.

Εξαιρετικά βίαιο και πολιτικά ανορθόδοξο -με τη λέξη nigger να ακούγεται 116 φορές (!), αυτό το  αλά  Ταραντίνο spaghetti western, αφορά το 'μαύρο' παρελθόν μιας  βίαιης Αμερικής και αποτελεί για τον δημιουργό του ένα ακόμη μέσο να πει μια ιστορία, παίζοντας με το είδος καθαυτό και αποφεύγοντας τη σοβαροφάνεια που θα ήταν αυτονόητη για κάθε άλλο σκηνοθέτη.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι εξυμνήθηκε από κοινό και ειδικούς και μάζεψε σχεδόν όλα τα βραβεία -και το Oscar στην κατηγορία πρωτότυπου σεναρίου.

Ιδιαίτερη μνεία στον Christoph Waltz που δικαίως πήρε ένα ακόμη Oscar, το δεύτερο για ακόμη μια ταινία του Tarantino, μετά το Inglourious Basterds το 2009. Η δική του ερμηνεία κυριαρχεί στην ταινία και αναρωτιέμαι αν η ταινία έχει το λάθος ...τίτλο.

Πολύ καλός ο Jamie Foxx στο ρόλο που γράφτηκε για τον... Will Smith ενώ επικίνδυνα σαγηνευτικός και ο Leonardo Di Caprio  σε μια από τις καλύτερες ερμηνείες του, στο ρόλο του αδίστακτου μεγαλογαιοκτήμονα Calvin Candie.

Μαζί με τον Waltz κλέβουν την παράσταση.

Τελευταίος ο συνήθης ύποπτος και συνένοχος του Tarantino στο .. αναπάντεχο, Samuel Jackson, στο ρόλο του πιστού υπηρέτη του Candie, Stephen.

Από τη στιγμή που εμφανίζεται στην οθόνη περιμένεις τις αντιδράσεις του, ξεχνώντας την ιστορία, κάτι πολύ κακό για την ταινία, πολύ απολαυστικό για τους φανατικούς  οπαδούς του σκηνοθέτη.

Ενώ στην ταινία κάνει μια εμφάνιση και ο αρχικός Django, Franco Nero.

Όπως σε όλες τις ταινίες του Quentin, έτσι κι εδώ, το soundtrack  είναι μια ιστορία από μόνο του.

Με το αυθεντικό ομώνυμο τραγούδι να ακούγεται στους τίτλους, τη συμμετοχή του Πάπα των συνθέσεων που έχει καθορίσει τον ήχο των spaghetti western, Ennio Morricone,  ο οποίος δυσανασχέτησε για τον τρόπο χρήσης του original τραγουδιού του στην ταινία και δήλωσε ότι δεν θα συνεργαστεί ποτέ ξανά με το σκηνοθέτη (!) και ήχους και καλλιτέχνες που μόνο ο Tarantino θα μπορούσε να 'ανακατέψει' στην  ίδια ταινία.

Ευτυχώς  ο Morricone τελικά αναθεώρησε και έμπρακτα 'συγχώρησε' τον σκηνοθέτη, αφού τρία χρόνια αργότερα συνεργάστηκε ξανά μαζί του στο soundtrack του δεύτερου western του The Hateful Eight (2015).

Μπορείτε τώρα να δείτε την ταινία και στο Netflix.

V for Vendetta

V for Vendetta

2005/132'

                           

Βρισκόμαστε στο εφιαλτικό Λονδίνο του 2020.  

Ένας ιός έχει σκοτώσει το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού και μια απολυταρχική κυβέρνηση με κεντρικό πρόσωπο έναν διεφθαρμένο Καγκελάριο, αναλαμβάνει την εξουσία με σκοπό να "σώσει" τους φοβισμένο λαό και τη χώρα από τρομοκρατικές ενέργειες.

Για το σκοπό αυτό οι πολίτες πρέπει να απαρνηθούν τα περισσότερα από τα θεμελιώδη δικαιώματά τους, ενώ όσοι αντιστέκονται φυλακίζονται και βασανίζονται.

Τότε εμφανίζεται ένας μυστηριώδης άνδρας, που αυτοαποκαλείται V, ο οποίος κρύβοντας την ταυτότητα του πίσω από μια μάσκα, υπόσχεται -στο χρονικό διάστημα ενός χρόνου- να εκδικηθεί τους διεφθαρμένους αξιωματούχους, να λύσει παλιούς προσωπικούς λογαριασμούς  και να θέσει τα θεμέλια για την ανατροπή του καθεστώτος φασισμού και τυραννίας που έχει επιβληθεί σε όλη τη χώρα.

Βασισμένη στο ομώνυμο κόμικς των Alan Moore και David Lloyd, παραγωγή των φοβερών και τρομερών αδερφών  Wachowski, δημιουργών των ταινιών  Matrix οι οποίοι έγραψαν και το σενάριο και σκηνοθετημένη από τον James McTeigue,  αυτή η ταινία είναι σήμερα πιο επίκαιρη από ποτέ.

Η μάσκα πίσω από την οποία κρύβεται ο V, είναι αυτή που ενέπνευσε και υιοθέτησαν τα μέλη των Anonymous και απεικονίζει τον Guy Fawkes (Γκάι Φοκς), Άγγλο στρατιώτη και μέλος μιας ομάδας καθολικών συνωμοτών  οι οποίοι θέλησαν να αντιδράσουν στην τυραννική βασιλεία του προτεστάντη Βασιλιά Ιάκωβου Α'  απέναντι στους καθολικούς,  οργανώνοντας τη Συνωμοσία της Πυρίτιδας.

To σχέδιο περιλάμβανε την απόπειρα δολοφονίας του βασιλιά, της οικογένειάς του και των μελών της αριστοκρατίας, με την ανατίναξη του Παλατιού του Westminster που στέγαζε το Βρετανικό Κοινοβούλιο την 5 Νοεμβρίου 1605, ημέρα κατά την οποία ο βασιλιάς θα απευθυνόταν σε μια διευρυμένη συνέλευση της Βουλής των Λόρδων και της Βουλής των Κοινοτήτων.

Η συνωμοσία τους τελικά ξεσκεπάστηκε πριν την ολοκλήρωση του σχεδίου. 

Ο Fawkes και οι συνεργάτες του συνελήφθησαν, πέρασαν από ανακρίσεις, βασανιστήρια κι έπειτα από δίκη, καταδικάστηκαν κι εκτελέστηκαν.

Η ιστορία αποτέλεσε έμπνευση αρχικά για το κόμικς και ύστερα για την ταινία, κεντρικός ήρωας των οποίων είναι ο V, που όπως ο Φοκς, σχεδιάζει να ανατινάξει το κτίριο του Κοινοβουλίου στις 5 Νοεμβρίου.

Στο ρόλο του V, o  Νεοζηλανδός Hugo Weaving που γνωρίσαμε ως Agent Smith στην τριλογία του Matrix και Lord Elrod στον Άρχοντα των Δακτυλιδιών. 

Ο Weaving αποδίδει το ρόλο του αποκλειστικά με το σώμα και τη χαρακτηριστική του φωνή, αφού το πρόσωπό του καλύπτεται από τη μάσκα του Fawks καθ'  όλη τη διάρκεια της ταινίας.

Στους υπόλοιπους ρόλους ξεχωρίζουν η Natalie Portman πολύ εκφραστική ως Evey, προστατευόμενης του V και συνεχίστριας του έργου του, ο Stephen Rea ως ανθρώπινος και απρόθυμος Επιθεωρητής Finch και ο Stephen Fry ως ο κυνικός αλλά ευαίσθητος τηλεοπτικός παρουσιαστής Gordon Dietrich. 

Ειρωνικό και ίσως καθόλου τυχαίο ότι ο βετεράνος ηθοποιός John Hurt υποδύεται τον Καγκελάριο Sutler, ενώ στην ταινία '1984' βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του George Orwell υποδυόταν το θύμα ενός παρόμοιου ολοκληρωτικού καθεστώτος.

Το V for Vendetta είναι ένα εγκεφαλικό ατμοσφαιρικό θρίλερ,  βίαιο και επικίνδυνο για τα δεδομένα του Hollywood , που παίζει με τα όρια της πολιτικής ορθότητας και δεν τα ξεπερνά, αφού  τα αναρχικά μηνύματα του κόμικς, δίνουν τη θέση τους στον αγώνα για ελευθερία που πρεσβεύει η ταινία.

Σε μια εποχή που τα δικαιώματα των πολιτών συνεχώς συρρικνώνονται προκειμένου να 'προστατευθούν' από τη διεθνή τρομοκρατία η ταινία αποκτά πρόσθετο περιεχόμενο.

Το ίδιο και και τα λόγια του  V: 

"Οι άνθρωποι δεν πρέπει να φοβούνται τις κυβερνήσεις. Οι κυβερνήσεις πρέπει να φοβούνται τους ανθρώπους"

American History X - Μαθήματα Αμερικανικής Ιστορίας

American History X - Μαθήματα Αμερικανικής Ιστορίας

1998/119'

Ο μαθητής γυμνασίου Danny Vinyard προσβάλλει τον καθηγητή ιστορίας του, έχοντας  γράψει μια εργασία πάνω στο βιβλίο απομνημονευμάτων του Χίτλερ, Mein Kampf  (Ο Αγών μου), το οποίο εξυμνεί και βρίσκεται στο γραφείο του γυμνασιάρχη περιμένοντας να ακούσει την επικείμενη επίπληξή του.

Αντί για αυτό ο  Dr. Sweeney -o γυμνασιάρχης- τού ανακοινώνει ότι από εδώ και στο εξής καθηγητής ιστορίας του θα είναι ο ίδιος και ο Danny θα πρέπει να γράψει μια νέα εργασία για το μάθημα ιστορίας με τίτλο American History X και με περιεχόμενο την ιστορία του μεγαλύτερου αδερφού του Danny, Derek, που βρίσκεται στη φυλακή για το βίαιο φόνο 2 νέγρων.

Μέσα από την αφήγηση του Danny βλέπουμε την ιστορία του Derek και τη μεταμόρφωσή του από έναν έξυπνο, αθώο και με μεγάλες δυνατότητες νέο σε χαρισματικό ηγέτη μιας νεοναζιστικής ομάδας της Venice Beach (περιοχή του Λος Άντζελες).

Η ιστορία εξελίσσεται παράλληλα όπου η κινηματογράφηση σε άσπρο-μαύρο ανατρέχει στο παρελθόν ενώ στο έγχρωμο παρόν  βλέπουμε το 24ωρο του  Derek μετά την αποφυλάκισή του.

Σε  Α/Μ οι λόγοι που οδηγούν το Derek να ασπαστεί τα ιδεώδη του ναζισμού: ο απότομος θάνατος του πυροσβέστη πατέρα του από ένα νέγρο έμπορο ναρκωτικών, η οικονομική εξαθλίωση της οικογένειας και η ανάγκη του να ανήκει σ' ένα σύνολο μεγαλύτερο από τον ίδιο.

Η ρητορική  δεινότητα του Derek και τα φυσικά ηγετικά προσόντα του, τον κάνουν  να ξεχωρίζει και τον τοποθετούν στο στόχαστρο του Cameron Alexander, ενός υπέρμαχου της λευκής υπεροχής, που τον παίρνει στην προστασία του και τον γαλουχεί, με στόχο μέσω του Derek να προσηλυτίσει λευκά παιδιά από τα προάστια και να επεκτείνει την "ιδεολογία"  του σε μια ευρύτερη περιοχή.

Όλα τα παραπάνω οδηγούν το Derek σε μια έκρηξη  βίας, στο φόνο, στον εγκλεισμό σε φυλακές υψίστης ασφάλειας  και στο δύσκολο  δρόμο της αυτογνωσίας,  της μετάνοιας και της εξιλέωσης.

Η καταπληκτική αυτή ταινία σε σενάριο του  David McKenna και σκηνοθεσία του Βρετανού Tony Kaye o οποίος μην έχοντας τον έλεγχο του τελικού μοντάζ και μένοντας ανικανοποίητος από το τελικό αποτέλεσμα, προσπάθησε -αποτυχημένα- να βγάλει το όνομά του από τους τίτλους,  δεν αποτελεί  μόνο ένα έξυπνο και συγκινητικό οικογενειακό δράμα.

Το προσωπικό ταξίδι του ήρωα από αθώο έφηβο σε ρατσιστή υπέρμαχο των ιδεωδών της άριας φυλής  

μέχρι την προσωπική του ωρίμανση,  μας ενδιαφέρει το ίδιο όσο και οι μηχανισμοί προπαγάνδας, ιδεολογίες και τρόποι δράσης των νεοναζιστικών ομάδων που τον χειραγώγησαν.  

Δυναμική και αξιομνημόνευτη ερμηνεία από τον Edward Norton στο ρόλο τoυ Derek, ευαίσθητος και σε χαμηλούς τόνους ο Edward Furlong ως Danny, ενώ το πολύ καλό cast συμπληρώνεται από τους βετεράνους, Stacy Keach στο ρόλο του Alexander, Beverly D' Angelo -η παραιτημένη μητέρα  και ο Avery Brooks ως ο καθηγητής ιστορίας και  "φωνή της ηθικής"  Dr. Sweeney.

 

Παρακολουθώντας την ταινία παίρνουμε μια γεύση από το περιβάλλον και τις συνθήκες  όπου  γεννιούνται και τρέφονται οι νεοναζιστικές ιδέες.

Ο ήρωας μεγαλώνει ουσιαστικά μόνος του σε μια γειτονιά που ζει με τις φυλετικές διαμάχες μεταξύ συμμοριών, σε συνθήκες φτώχειας, χωρίς καθοδήγηση και με τον πατέρα απόντα.

Περισσότερο όμως απ' όλα τα παραπάνω, είναι οι συζητήσεις γύρω από το οικογενειακό τραπέζι και οι ρατσιστικές- αφοριστικές διδαχές του πατέρα όταν είναι ακόμη παρών και ζωντανός που διαμορφώνουν τα νέα μυαλά και φυτεύουν το σπόρο του μίσους.

Όταν το 1998 βγήκε η ταινία στους κινηματογράφους, βλέπαμε όλα αυτά να συμβαίνουν σε μια άλλη χώρα.

Μια οικονομική κρίση και μερικά μνημόνια μετά έφταναν και περίσσευαν, ώστε μια μερίδα καλομαθημένων  αστών να ξεχάσουν  τα μαθήματα δημοκρατίας που είναι υποτίθεται εντυπωμένα στο ελληνικό DNA και να "τιμωρήσουν" το πολιτικό μας σύστημα επιλέγοντας να εκπροσωπηθούν από την πιο απάνθρωπη μορφή ιδεολογίας που έχει γνωρίσει ποτέ ο πλανήτης.

Η ιστορία δεν μας διδάσκει τίποτα.

Intouchables/Άθικτοι